Eit nyansert postkort heim

Ingen likar eigentleg syden-postkort. Ein sit heime midt i august, i oljehyra si, også kjem desse korta med glinsande mannebein eller underernærte bikinikroppar dumpande ned i postkassa, tre veker etter at avsendaren er komt heim. Og bodskapen er enkel: Nydelig vær - god mat - ferie er digg! Suzz og klemz!

Men sanninga er som regel ein tanke meir nyansert enn som så. Etter 12 dagar på Sunny Beach, er mitt postkort sånn:

Kjære fedrelandet!
Eg veit ikkje kva dag det er i dag, men har komt til erkjenning av at me ikkje treng sundagsåpne butikkar heime. Me har hatt det veldig fint og virkelig fått tilfredstilt behovet for late dagar - men paradoksalt nok er late dagar veldig travelt i lengda. Det kroppslege forfallet er merkbart, og eg er kurert for barndomsdraumen om is, brus og loff kvar dag. Samstundes vil eg nytte anledninga til å trekke attende alle kommentarar om pensjonistar som tek med seg mat til Syden. Eg skulle gjerne gjett ei bulgarsk månadsløn for eit knekkebrød med Gudbrandsdalsost no...
Ellers er kvardagens spenning knytt til om avføringen er fast, fin og regelmessig. Heldigvis har dette gått bra, men så drikk me også Antibac til frukost, middag og kvelds.

Sunny Beach har rike shoppingmuligheiter, og du kan få alt frå rosa badedyr til grøne luftmadrasser. Ellers bær næringslivet preg av tynne forretningsidear. "Sitt-på-bagasjebrettet-på-sykkelen-min" eller "Sjå-på-månen-gjennom-kikkerten-min" er av dei bedre. Overraskande mange velgjer å tjene til livets opphald med å sitte i ein sliten campingstol ved sidan av ei badevekt. For 1 Leva kan du gå oppå. 4,50 for ein dårlig nyhet, altså... Hadde eg vert bedriftseigar, ville eg heller tatt 1 Leva pr. kilo...

Men oppsummert så har det vert nydelig med ferie og me har hatt det flott. Men no har me fått dosen vår av klissete solkrem, uutholdelig varme og menn i Speedo, så det vert deilig å komme heim til kvardagen i fedrelandet att. Me er heldige som bur i Noreg.

Suzz & klemz ;-)