Snusfornuftig

Innimellom kjem dagane som begynnar litt dårlig. Men da tenkjer eg: "Jaja,tok du den, så tek du denne." Men så vert det gjerne fleire slike, på rappen, med ubehageleg innhald og i rask rekkefølgje. Og den gladkristne haldninga møter motbør.

Mangen ville løyst dette med å ta seg ein røyk. Sleppe alt ein har i hendene, dra på seg jakka og spasere ut i fri luft og fyre opp litt beroligande. Og der sit dei gjerne i godt lag, finn balansen igjen, haukflirar litt og stumpar etterkvart bekymringane sine i eit kolsvart askebeger. Så er dei klar igjen. Som ikkje-røykar observerar eg dei ofte, og kanskje dei trur eg tenkjer: "Håddu kor svarte lunger dokke har!!!!!" Men eg gjer ikkje det. Eg tenkjer: "Jævlar, så fint dokke har det!!".

Eg har ofte sakna eit beroligande middel. Eg røykjer ikkje, snuser ikkje, drikk ikkje kaffi og taklar ikkje te. Men på fredag var begeret fullt. Det hadde vert tidenes møkka-dag på jobb, og eg bestemte meg for å ta affære. Eg trampa inn på Spar, nappa den mest fargesprakande og fancy boksen eg fann i kjøleskapet for snus, og tok fartsrekord heim. La meg rett på sofaen og lada leppa med ein gedigen pose eucalyptus-snus.

Det gjekk ca 1 minutt, også hadde kroppen fått sin første dose nikotin på 31 år.
Å halleluja! Svimmel og salig låg eg å himla med augene på sofaen i ein halv time, og hadde time of my life! Det var rosa elefantar og mørk sjokolade og muskelknutane rann vekk som meierismør på ein varm solskinnsdag. Så godt var det! Kvifor i alle dagar har ikkje dette blitt bedre kommunisert ut til kundane?? At snus er helseskadelig vil eg nærmast karakterisere som villedande markedsføring!

Men før du ringer å kjefter på meg mamma; Eg skal ikkje begynne å snuse altså. Berre pittelitt etter ein real møkka-dag. Eg trur det er snusfornuftig...