Dramaqueen

Ifølgje stereotypien av ei lesbe, burde eg vert iskald, cool og laidback. Min favorittstilling burde vert nærmast horisontal i ein slitt sofa, med rullingsen i munnviken og kald kaffi i umiddelbar nærhet. Eg burde på alle mogelege måtar vert i sterk kontrast til Jan Thomas til dømes, som går heilt i vranglås om mascaraen er tom.
Forhåpentlegvis er eg i sterk kontrast til Jan Thomas, men eg innrømmer gjerne at eg har klare dramaqueen-tendensar. Eg syns alltid det er greit å ta alle mulige problem på forhånd, for å vere heilt sikker på at eg er klar om det utenkelige skulle verte tenkelig ein dag. Eg syns også at alle historiar vert betre om ein overdriv maksimalt, og ikkje reint sjelden er eg inne i ei tankerekke som inneheld femten ”viss” og trettito ”dersom”.
Eit ganske godt døme er mitt vetle trafikkuhell for eit par veker sidan. Eg kræsja altså på motorvegen i Danmark, og var i tre dagar heilt sikker på at den kjære bilen min måtte kondemnerast. Og denne teorien hadde eg sjølvsagt fortalt halve verda. Eg var difor forberedt på det verste når dei ringte fra verkstedet for å fortelle om skadeomfanget. ”Kom igjen, eg er klar. Gi meg dei harde fakta”, sa eg – og syns sjølv eg var veldig tapper.
”Nytt panser og ny støtfanger. Pluss litt smårusk. Forsikringen er i orden, og bilen er god som ny om to veker.” Hmm...
Men i går var det på`an igjen. Kjæresten min var midt oppå Jostedalsbreen, uten mobildekning, og da må eg jevnlig innom vg, dagbladet, røde kors og frelsesarmeen sine sider, for å forsikre meg om at det ikkje har vert noko uvær, tsunami eller andre ulukker i det aktuelle området. Og det er vel unødvendig å fortelje at hjertet slutta å slå når eg las om skiløparen som hadde ramla ned i ein bresprekk i Jo (tunheimen, men ettersom dei to første bokstavane passa med Jostedalsbreen, kobla den kognitive delen av hjerna mi ut umiddelbart og katastrofen var eit faktum) og no hang opp-ned, i ei 10 meter lang sprekk, med hovudet ned og ligna på Donald, og luftambulansen var på veg...
Men etter to minutters meditative pusteøvelsar, fekk eg ressonert meg fram til at det ikkje kunne vere Eli Anne, så da var krisa avverga for denne gang ;-)